Valentijnsdag nadert met rasse schreden.
Vele vrouwen hopen die dag op een tastbare blijk van liefde.
Helaas zien vele mannen dit hele Valentijns-gedoe als een verplicht nummer, en daar hebben ze natuurlijk geen ongelijk in.
Waarom moeten zij meedraaien in een commercieel circus?
Waarom zouden zij zich door een of andere onbestaande autoriteit laten voorschrijven dat ze op 14 februari hun partner in de bloemetjes/chocolade/parfum/lingerie MOETEN zetten?
Welke man die zichzelf respecteert, laat zich trouwens sowieso iets dicteren?
Er is dus een zekere spanning, om het zachtjes uit te drukken.
Laatst zag ik een YouTube filmpje met komiek Mark Gungor - die van de hilarische nothing box in mannenhersens - die uitlegt hoe vrouwen en mannen zichzelf en hun partner ‘bonus points’ geven voor dingen die ze in hun huwelijk of huishouden doen : https://www.youtube.com/watch?v=YBKcRQb3p3k.
Een man smijt algauw met honderden punten voor een lief gebaar van zichzelf, terwijl vrouwen hen daarvoor één punt geven.
Op een bepaald moment legt Mark Gungor uit dat het schenken van een roos voor een vrouw één punt oplevert, waarna hij denkt: een boeket van 12 levert me dus 12 punten op! Helaas … één roos of een boeket rozen: beide zijn één gebaar van liefde en dus elk één punt waard.
Dus heren: vrouwen willen gewoon elke dag een paar kleine gebaartjes van liefde. Niet één dag vanalles groots en de rest van het jaar niks. Als je dorst hebt - en dorsten naar liefde is vergelijkbaar, toch? - heb je er niks aan eerst 364 dagen niks te drinken te krijgen en dan ineens 546 liter water in een keer. Dan ben je allang dood.
Dus, liefste heren: koop niet één groot boeket van twaalf rozen in één keer waarvoor je je op Valentijnsdag blauw betaalt. Geef liever twee weken elke dag één roos - of een aandachtige kus, of een waardevolle blik, of een warm compliment, of een lieve streling … en kijk eens naar het effect.
Gouden tip voor mannen: als je op restaurant zit en er komt iemand bloemen verkopen, KOOP er dan één.
Elke vrouw voelt dat als een blijk van liefde. Ja, ook al bereken jij rationeel (denk je, maar het is pure emotie: je voelt je voor de ogen van je vrouw voor het blok gezet door die stomme bloemenverkoper, die je daarvoor zelfs niet op zijn neus mag slaan - en dàt maakt je boos!) dat die ene roos een fortuin kost in vergelijking met een hele bos in de bloemenwinkel. Maar dat weet zij ook wel, hoor. Er géén kopen voelt echter als een botte afwijzing van … je vrouw! Het steekt haar immers eventjes en ongewild dat ze voor jou op dat moment niet één roosje waard is.
Terwijl die investering in één roos je ontzettend veel opbrengt: je vrouw bloost als een jonge maagd, begint te stralen en wordt zo aantrekkelijker. Voor jou, maar ook voor andere mannen - waardoor jouw status stijgt. Die hun vrouwen willen maar wat graag in de schoenen van jouw vrouw staan en werpen je verlangende blikken toe. Waardoor je al hun mannen het nakijken geeft en jouw status nog eens stijgt. En… de kans dat je die avond met vuurwerk besluit met je eigen vrouw is in één klap pakken groter!
Stoute gouden tip voor mannen: Als je uit jezelf vijf euro geeft i.p.v. twee voor die ene roos, toon je 1. je goede hart voor die arme bloemenverkoper, 2. benadruk je jouw hogere plaats in rang tegenover hij die je voor het blok durfde te zetten en 3. verwarm je meteen dubbel het hart van je geliefde … met een nog véél grotere kans op spetterend vuurwerk!